De kranten staan er bol van: er is een regeerakkoord.
Hoera! Iedereen vindt er het zijne van. Ook jouw omgeving zal verwachten dat jij, als raadslid of politieke actieveling, er een mening over hebt. Zelf vond ik het altijd lastig om maar direct te reageren op iets waar je alle ins en outs nog niet tot je hebt kunnen nemen. Ik vond het extra lastig als er maatregelen in zo’n landelijk akkoord stonden waar ik het niet met mijn partij eens was.
Op de dag na groot politiek nieuws merk je dat het lokale politieke werk voor veel mensen niet te onderscheiden is van wat er in de landelijke politiek gebeurt. “Jij doet toch iets in de politiek, dus …”. Zo word je benaderd, en vervolgens krijg je de mening van je gesprekspartner ongezouten over je heen gegoten. Daar sta je dan. Je hebt er niets mee te maken, maar bent wel de zogeheten ‘pispaal’. Ongemakkelijk, vooral als draagvlak zoekt voor een lastig besluit dat genomen moet gaan worden.
HOE KUN JE ZO'N BEPALEND MOMENT IN JE VOORDEEL GEBRUIKEN?
Door het landelijke te verbinden met het lokale. Besef dat een groots landelijk politiek moment de politieke interesse van mensen ineens naar boven haalt. Het is een goed moment om iets uit te leggen over dilemma’s waarover toch een besluit moet worden genomen. Dilemma’s, die je ook in de lokale politiek tegenkomt. Waarop je vervolgens het gesprek kunt vervolgen met het voorleggen van een dilemma waar je op dit moment mee worstelt. Zo breng je de aandacht terug naar de lokale politiek op een moment dat je gesprekspartner er open voor staat.
Nu kun je nu ook het belang van besturen benadrukken. Dat het nodig is om compromissen te bereiken. Dat je vanuit verschillende visies toch uit kunt komen op oplossingen waar iedereen zich in kan vinden. Benoem een voorbeeld uit het landelijk akkoord dat nu in het nieuws is, en benoem vervolgens een lokaal voorbeeld. Een gesprek als dit kan ook het draagvlak voor politieke besluitvorming vergroten, en dat helpt je in de lokale politiek.
Soms is de aanval de beste verdediging. Als je iemand treft die erg ontevreden is over een bepaalde maatregel, stel dan de tegenvraag: “hoe zou jij het gedaan hebben?”. Daarop kan een gesprek volgen over de argumenten van de verschillende partijen, en hoe deze meegewogen moeten worden om tot een akkoord te komen. Als je toevallig zelf ook een compromis hebt gesloten over een lokale oplossing, dan kun je dat als voorbeeld aanvoeren.
Als de eerste stormen van reacties op je zijn neergekomen als raadslid, dan kun je je vervolgens rustig buigen over het akkoord zelf. Welke maatregelen staan erin die gevolgen hebben voor de inwoners van jouw gemeente, en welke instrumenten heb je om daar lokaal iets mee te doen? Zijn er maatregelen afgekondigd die juist voor jouw achterban goed uitpakken? Overweeg dan een ledenwerfcampagne, of –eenvoudiger- een klankbordbijeenkomst over een lokaal thema.
In Den Haag zijn ze voorlopig nog wel even zoet met het debatteren over het akkoord. Ondertussen smeed jij het ijzer als het heet is!