Het zijn nog altijd hectische tijden. De kabinetsformatie komt met horten en stoten op gang, de coronamaatregelen worden met hetzelfde gehakketak versoepelt. Heeft een minderheidskabinet kans van slagen? Het zou de een radicale vernieuwing zijn in de bestuurscultuur van Nederland. Ondertussen vergaderen de gemeenteraden al meer dan een jaar digitaal. De besluitvorming gaat door, maar het onderlinge vertrouwen is kwetsbaar omdat de verzachtende ontmoetingen na afloop van vergaderingen en in de wandelgangen er vrijwel niet zijn. Politiek zonder ontmoetingen brengt weinig voldoening. Samen dingen voor elkaar krijgen brengt wel voldoening. In die zin vond ik het bericht van Groen Links Oostellingwerf een lichtpunt. Zij sluiten zich aan bij de coalitie in hun gemeente om een meerderheidscoalitie te vormen en daarmee het raadsakkoord effectiever te kunnen uitvoeren. Aansluitingspolitiek in plaats van afscheidingspolitiek. Is het een manier om je te profileren, of is coalitiedeelname dan een slechte keuze?
Helpen, begeleiden en adviseren - om de wereld een beetje beter te maken. Dat is mijn missie. In het politieke speelveld kon ik handen en voeten geven aan deze missie. Nu ik mijn politieke loopbaan heb be-eindigd, breng ik mijn missie tot uiting als trainer en begeleider van politici.
Mijn persoonlijke ervaringen deel ik graag. Dat doe ik in mijn werk, maar ook schrijvend. Schrijven heeft mij mijn leven lang geholpen om overzicht te houden, en een uitlaadklep om mijn ervaringen te delen. Ik kan een boek vol schrijven, maar daarvoor heb ik te weinig geduld. Dus ik blog, over lokale politiek.
Het kan bijna niet missen dat je als raadslid bent aangesproken op het bericht over de boodschappenboete van 7.000 euro. Net als iedereen heeft het mij ook beroerd. Wat verschrikkelijk uitzichtloos dit moet zijn voor de betreffende vrouw – en misschien wel meer mensen. Maar het heeft me ook verontwaardigd.
Meeslepende, en vooral overtuigende betogen zou ik houden. Als eerste over verbeteringen voor fietsers: minder verkeerslichten die ook nog eens korter op rood moesten staan. Voor mij was evident: de oplossingen liggen voor het oprapen; iemand moet het even roepen. En dat zou ik dan wel even doen.
Toen ik eindelijk achter de eigenlijke reden kwam waarom ik geen lessen durfde te nemen, ben ik me anders gaan gedragen. Ik sprak erover met anderen en raadpleegde een ...
Het is de vraag of de kadernota behandeld zal worden. Of deze kan worden vastgesteld. Misschien is het zelfs wel de vraag of de kadernota geschreven kan worden in deze hectische tijd. Het zal in elke gemeente verschillend zijn. En zelfs als de noodwet, die digitale besluitvorming mogelijk maakt, wordt aangenomen zijn er meerdere scenario’s denkbaar.
Eigenlijk was ik helemaal klaar mee. Ik verloor mijn portie flinkheid op het moment dat het kabinet de volgende serie maatregelen aankondigde. Tot 1 juni thuis. Weer een paar opdrachten verdwenen. Weg familieweekend. De moed zakte me in de schoenen. De online-bijeenkomsten die de afgelopen week in allerijl werden geregeld leerden mij veel, maar brachten nog niet veel energie. Het telefonisch coachgesprek met een goedgeluimde wethouder was een lichtpunt. Toch zag ik als een berg tegen de geplande online jongerentraining op. Herken je deze #corona stress-symptomen? Opgeven is geen optie, lees maar …
Het raadsinstrument Schriftelijke Vragen stellen geeft raadsleden de mogelijkheid om het College publiekelijk ter verantwoording te roepen. Iedereen kan ze zien. Journalisten zijn er alert op en gebruiken de vragen vaak voor een artikel. Raadsleden gebruiken de Vragen voor hun eigen communicatie. Twee vliegen in een klap dus: controleren en profileren. Of niet?
