#ikkomopvoorraadsleden

Toen ik voor de eerste keer gekozen werd om de lijst aan te voeren voelde ik me een etalagepop. Ik deed enorm mijn best om goed op de foto’s te komen. Ik was uren bezig om de juiste kleding uit te zoeken. Ik liet mij leiden door iedereen die dacht te weten hoe de verkiezingen gewonnen konden worden. Met als gevolg dat ik van hot naar her geslingerd werd. Toen ik acht jaar later weer gekozen werd tot lijsttrekker ging het anders. Lees meer...

Het zijn nog altijd hectische tijden. De kabinetsformatie komt met horten en stoten op gang, de coronamaatregelen worden met hetzelfde gehakketak versoepelt. Heeft een minderheidskabinet kans van slagen? Het zou de een radicale vernieuwing zijn in de bestuurscultuur van Nederland. Ondertussen vergaderen de gemeenteraden al meer dan een jaar digitaal. De besluitvorming gaat door, maar het onderlinge vertrouwen is kwetsbaar omdat de verzachtende ontmoetingen na afloop van vergaderingen en in de wandelgangen er vrijwel niet zijn. Politiek zonder ontmoetingen brengt weinig voldoening. Samen dingen voor elkaar krijgen brengt wel voldoening. In die zin vond ik het bericht van Groen Links Oostellingwerf een lichtpunt. Zij sluiten zich aan bij de coalitie in hun gemeente om een meerderheidscoalitie te vormen en daarmee het raadsakkoord effectiever te kunnen uitvoeren. Aansluitingspolitiek in plaats van afscheidingspolitiek. Is het een manier om je te profileren, of is coalitiedeelname dan een slechte keuze?