Normaal gesproken is deze tijd het moment om je als raadslid voor te bereiden op de aankomende kadernota. De jaarstukken zijn door college vastgesteld. De 1e kwartaalrapportage is ook onderweg naar de raad. Het beleid is volop in uitvoering. Het is tijd om je te laten informeren over de stand van zaken van jouw prioriteiten. Ten gevolge van de coronamaatregelen, ligt een gesprek op de markt, een ledenvergadering, een uitnodiging om bij de fractievergadering te zijn of een face to face spreekuur niet voor de hand. Gelukkig zijn er alternatieven om toch samen met inwoners, organisaties en/of je eigen achterban je mening te vormen.
Je wilde iets veranderen in de samenleving en je werd politiek actief. Die waarde die jij als raadslid wilde toevoegen aan de wereld, verandert niet door corona, of door de coronamaatregelen. Als je raadslid werd om op te komen voor onderwijs, voor jeugdzorg of verkeersveiligheid, dan is het belang niet ineens verdwenen.
Het is de vraag of de kadernota behandeld zal worden. Of deze kan worden vastgesteld. Misschien is het zelfs wel de vraag of de kadernota geschreven kan worden in deze hectische tijd. Het zal in elke gemeente verschillend zijn. En zelfs als de noodwet, die digitale besluitvorming mogelijk maakt, wordt aangenomen zijn er meerdere scenario’s denkbaar.
Eigenlijk was ik helemaal klaar mee. Ik verloor mijn portie flinkheid op het moment dat het kabinet de volgende serie maatregelen aankondigde. Tot 1 juni thuis. Weer een paar opdrachten verdwenen. Weg familieweekend. De moed zakte me in de schoenen. De online-bijeenkomsten die de afgelopen week in allerijl werden geregeld leerden mij veel, maar brachten nog niet veel energie. Het telefonisch coachgesprek met een goedgeluimde wethouder was een lichtpunt. Toch zag ik als een berg tegen de geplande online jongerentraining op. Herken je deze #corona stress-symptomen? Opgeven is geen optie, lees maar …
Het raadsinstrument Schriftelijke Vragen stellen geeft raadsleden de mogelijkheid om het College publiekelijk ter verantwoording te roepen. Iedereen kan ze zien. Journalisten zijn er alert op en gebruiken de vragen vaak voor een artikel. Raadsleden gebruiken de Vragen voor hun eigen communicatie. Twee vliegen in een klap dus: controleren en profileren. Of niet?
Het fractievoorzitterschap goed invullen is geen sinecure. Een fractievoorzitter is procesbegeleider, groepsbegeleider, coach, steun en toeverlaat tegelijk, maar moet ook gezag hebben en is gezichtsbepalend voor de lokale partij. Hoe vul je een dergelijke uitdagende, maar gecompliceerde, taak in?
Hoe vaak ben jij op zoek naar het juiste plaatje? Besteed je ook zo veel tijd aan het maken, ordenen en bewerken van foto's? Spaar je ook plaatjes voor ‘het geval dat’? Check je ook de rechtenvrijheid? Scroll je je ook suf door de emoticons om de juiste sfeer op te roepen? Twijfel je tussen foto, snapshot, film, animatie? We verbeelden wat af. Op insta, twitter en facebook. Als er maar een plaatje bij zit, ook al is het een -mwah - selfie of een rechtenvrij nietszeggend plaatje. Maar als politicus wil je toch vooral gehoord worden?
Lees mijn blog over de politiek-bestuurlijke rol van de raad. Hoe kan de gemeenteraad het politieke schouwspel aantrekkelijker en beter navolgbaar maken? Is politiseren het antwoord?
Verhalen, columns, tips, adviezen. Opgepikt uit de dagelijkse lokale politiek. Deze week de weerbarstige schitterende dagelijkse praktijk .
Het is vrijdagmorgen. In mijn tijd als raadslid en wethouder stoomde ik op deze morgen vaak nog na van de raadsvergadering van de avond ervoor. Vandaag ook een beetje. Na de twitterexplosie over het vertrek van #Buma en de raadsvergadering die ik bijwoonde in de gemeente Waterland.
